ภาคสองกับแม่ชีสยองขวัญดีกว่าแต่ก็เหมือนเดิมมากขึ้น

ปีศาจวาลัคในร่างแม่ชีที่น่ากลัวยังคงสร้างความหวาดกลัวในภาคต่อที่ซ้ำกับภาคแรกมาก แต่มีอะดรีนาลีนเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เจมส์ วาน และจักรวาล “Conjuring” ของเขา – อาจจะถูกต้องนิดหน่อย – ขยันหมั่นเพียรในการเผยแพร่ภาพยนตร์สยองขวัญและแฟรนไชส์ใหม่ๆ น่าแปลกที่ “The Nun” ซึ่งเป็นภาคแยกของตัวละครรองใน “The Conjuring 2” กลายเป็นภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด แต่ก็แย่ที่สุดเช่นกัน

มันเป็นการเดินทางที่น่าเบื่อหน่ายในทางเดินอันมืดมิดที่มีเงาน่าขนลุก เสียงลึกลับที่ต้องตรวจสอบ และการกระโดดที่น่ากลัวที่คาดเดาได้ ตัวละครชื่อเรื่องถูกใช้เพียงเล็กน้อยและเกือบจะกลายเป็นฉากหลังที่ถูกลืมไปแล้ว ความคาดหวังสำหรับภาคสองนั้นแทบจะไม่สูงนัก และเห็นได้อย่างรวดเร็วจากส่วนผสมที่กล่าวมาข้างต้นว่าพวกมันใช้พื้นที่อย่างน้อยพอๆ กันที่นี่

เรื่องราวดำเนินต่อไปไม่กี่ปีหลังจากภาคที่แล้ว ซิสเตอร์ไอรีน (ไทซา ฟาร์มิกา) นางเอกผู้รอดชีวิตได้ตั้งรกรากอยู่ในคอนแวนต์ ขณะที่ผู้รอดชีวิตอีกคนหนึ่ง เฟรนชี่ (โจนาส โบลเกต์) ทำงานเป็นภารโรงที่โรงเรียนสตรีแห่งหนึ่งในฝรั่งเศส อย่างไรก็ตาม เส้นทางของพวกเขาจะต้องมาบรรจบกันอีกครั้งในไม่ช้า เมื่อปีศาจที่มียศฐาบรรดาศักดิ์ (บอนนี่ แอรอนส์) เริ่มเก็บเกี่ยวเหยื่อตามโบสถ์ต่างๆ ทั่วประเทศ

“The Nun II” เป็นสิ่งที่แปลกมากในฐานะภาคต่อที่เหนือชั้นกว่าภาคดั้งเดิม แม้ว่าบาร์จะต่ำพร้อมกับ “The Nun” ที่ทำให้ท้องปั่นป่วนก็ตาม จะไม่มีใครจำได้ว่าเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมในประเภทของพวกเขา แต่เมื่อภาพยนตร์เรื่องแรกเกือบจะมีหมัดยั่วยุ ภาคต่อของมันคือตัวเติมวันฮาโลวีนที่ไม่เป็นอันตรายมากกว่า

ข้อได้เปรียบที่สำคัญของมันคือบรรยากาศที่ปรับตัวได้ดีและการฉีดอะดรีนาลีนในปริมาณที่พอเหมาะไม่น้อย ซึ่งใช้กับตอนจบที่ดุเดือดโดยเฉพาะ แม้ว่าเรื่องราวจะไม่ได้มีลักษณะเป็นใบไม้โดยไม่คาดคิด แต่ซีเควนซ์สยองขวัญที่ชุ่มฉ่ำบางฉากก็ถูกสร้างขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพโดยไม่คาดคิด ช่