พบได้ทั่วโลกภายใต้หลายชื่อ มันมีอยู่เสมอไม่ว่าคุณจะเรียกมันว่าอะไร Boogeyman อยู่ในโรงภาพยนตร์แล้ว

ทุกคนเคยกลัวเขา ตอนนี้คุณคงเห็นแล้วว่ามันน่ากลัวแค่ไหน Boogeyman ไม่แสดงความเห็นอกเห็นใจและไม่แสดงอารมณ์ เขาหิวเพราะความกลัวและความทุกข์ทรมานของมนุษย์ สัตว์ประหลาดเหนือธรรมชาติผู้ล่าที่คลานออกมาจากความมืดและโจมตีผู้ที่ทำอะไรไม่ถูก แต่เรื่องนี้ยังมีอีกหน้าหนึ่ง – บอกเล่าเกี่ยวกับวิกฤตของครอบครัวที่ต้องเผชิญกับโศกนาฏกรรม ภาพยนตร์สยองขวัญคลาสสิกของ Stephen King อยู่ในโรงภาพยนตร์แล้ว

“Boogeyman” เป็นการดัดแปลงจากเรื่องสั้นของราชาแห่งความสยองขวัญ Stephen King (เขาขายหนังสือได้มากกว่า 400 ล้านเล่มทั่วโลก เขาเป็นนักเขียนแนวสยองขวัญที่ประสบความสำเร็จมากที่สุด) ผู้กำกับ Rob Savage จำนิยายในวัยเด็กของเขาและคืนนอนไม่หลับที่ตามมา เรื่องราวที่น่ากลัวที่สุดของคิงคืบคลานอย่างร้ายกาจในเวลากลางคืน “บูกี้แมน” คือหนึ่งในนั้น มันหมายถึงความกลัวที่มีอยู่ซึ่งแม้แต่คนที่ควรจะช่วยคุณก็สามารถต่อต้านคุณได้ – ผู้สร้างกล่าว

อย่างไรก็ตาม “Boogeyman” เวอร์ชันภาพยนตร์จำเป็นต้องมีการดัดแปลงบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับต้นฉบับวรรณกรรม “เราตระหนักว่าเราไม่จำเป็นต้องโฟกัสไปที่เลสเตอร์ คนไข้ของนักจิตบำบัด เหมือนที่เราทำในร้อยแก้วของคิง เราเริ่มสงสัยว่าจะเป็นอย่างไรหากเรื่องราวที่เขาเล่าให้หมอฟังเริ่มปรากฏขึ้นในชีวิตของหมอ ถ้าเขาเริ่มเห็นว่าเรื่องแปลกๆ ที่เกิดขึ้นกับเลสเตอร์กำลังเริ่มเกิดขึ้นกับลูกสาวของเขาแล้ว นักเขียนไบรอันวูดส์

สิ่งสำคัญสำหรับผู้สร้างคือโครงเรื่องควรฝังอยู่ในประสบการณ์ของมนุษย์และควรเพิ่มองค์ประกอบเหนือธรรมชาติเข้าไปด้วย นั่นคือเหตุผลที่การไว้ทุกข์ซึ่งทำให้สัตว์ร้ายถือกำเนิดขึ้นจึงมีความสำคัญต่อประวัติศาสตร์

“ผมอยากลงลึกมากขึ้น โดยเริ่มจากเหตุผลทางจิตวิทยาเบื้องหลังสถานการณ์ที่ตัวละครต้องเผชิญ และท้ายที่สุดความกลัวหมายถึงอะไรนอกเหนือจากสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัว การสร้างสิ่งมีชีวิตในตำนานและเหนือธรรมชาตินี้นำไปสู่ความจริงที่ว่าสัตว์ประหลาดกลายเป็นศูนย์รวมของการไว้ทุกข์ ความชั่วร้ายทวีคูณความเจ็บปวดที่ไหลออกมาจากมัน มันสามารถกินบ้านทั้งหลังและทำลายทุกชีวิต ฉันชอบอุปมาอุปไมยนั้น” มาร์ค เฮย์แมน ผู้เขียนร่วมกล่าวเสริม

รากฐานของความสยองขวัญ

“ในภาพยนตร์สยองขวัญที่ดี หากคุณตัดสเปเชียลเอฟเฟ็กต์ทั้งหมดออกไป เรื่องราวจะต้องยืนหยัดเพื่อความเป็นละครที่น่าเชื่อ นั่นคือสิ่งที่ “Boogeyman” เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ครอบครัวที่มีปัญหาที่เราสามารถเข้าใจได้ ถูกบังคับให้จัดการกับความเศร้าโศกอันเป็นผลมาจากเหตุการณ์ที่ไม่ธรรมดา ผู้อำนวยการสร้างแดน เลวีนกล่าว

“หนังสยองขวัญที่ยอดเยี่ยมหลายเรื่องเริ่มต้นจากการไว้ทุกข์” ซาเวจกล่าว “แต่บูกี้แมนในเรื่องของเราเป็นตัวแทนของสิ่งที่ไม่มีใครพูดถึง สมาชิกในครอบครัวอาศัยอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน แต่ราวกับว่าอยู่บนเกาะส่วนตัว พวกเขาแยกย่อยความเศร้าโศกของตัวเองตามลำพัง ไม่พูดคุยกัน ไม่อัพเดทประสบการณ์ของพวกเขา ซึ่งสร้างบางสิ่งที่เติบโตขึ้นและดึงเอาความโกลาหลที่อยู่รอบตัวพวกเขาแต่ละคน มีเพียงการแบ่งปันความรู้สึกซึ่งกันและกันเท่านั้นที่พวกเขาจะเอาชนะมันได้ ผู้กำกับกล่าว

นั่นเป็นเหตุผลที่เป้าหมายหลักของผู้สร้างคือการสร้างความสยองขวัญหลายชั้นโดยอิงจากเหตุการณ์จริงและน่ากลัวซึ่งคุณสามารถระบุได้ – ในกรณีนี้คือการตายของแม่ ชั้นถัดไปคือองค์ประกอบเหนือธรรมชาติ – Boogeyman ผลที่ตามมาคือ คุณจะเห็นว่าความยุ่งยากของความเศร้าโศกและการขาดการสื่อสารทำให้เกิดสิ่งเหนือธรรมชาติ จากนั้นสัตว์ประหลาดก็กลืนกินความเศร้าโศกและแข็งแกร่งขึ้นผ่านความแตกแยกที่กว้างขึ้นระหว่าง Sadie และ Sawyer และ Will พ่อของพวกมัน

ระหว่างโลก

กุญแจสำคัญในการเล่าเรื่องคือการสร้าง Sadie Harper เป็นตัวละครหลักเพื่อที่จะมีคนกลัว และมันก็ยากยิ่งกว่าเพราะในต้นฉบับ Will Harper เป็นศูนย์กลางของเรื่อง แต่ Savage ต้องการสำรวจธรรมชาติเหนือธรรมชาติของ Boogeyman ในฐานะปรสิตที่ล่าความผิดปกติที่เกิดจากความเศร้าโศกอย่างสุดซึ้ง

“ซาดีเป็นตัวละครที่น่าสนใจที่สุด เพราะเธอติดอยู่ระหว่างโลกแห่งวัยเด็กและวัยผู้ใหญ่” ผู้กำกับอธิบาย – และ Boogeyman มีอยู่ในพื้นที่ทั้งสองนี้ – เป็นความกลัวในวัยเด็กและความสงสัยของผู้ปกครอง ซาดีอยู่ตรงกลาง เธอเป็นคนกลางระหว่างสองโลก

ซาดีรู้สึกหงุดหงิดที่เธอไม่ได้รับการดูแลอย่างจริงจังเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ แต่เท้าข้างหนึ่งยังติดอยู่กับวัยเด็กของเธอ เขาฟังสิ่งที่ Boogeyman พูดเกี่ยวกับการที่ Sawyer เป็นคนแรกที่สัมผัสกับสัตว์ประหลาด เธอตัดสินใจไม่ถูกระหว่างการหาเหตุผลเข้าข้างตนเองของผู้ใหญ่ที่มีต่อโลกกับสัตว์ประหลาดเหนือธรรมชาติ และศรัทธาในคำพูดของน้องสาว ดังนั้นจึงอยู่ในตัวละครของ Sadie ที่ผู้สร้างเห็นความเป็นไปได้ที่น่าทึ่งมากขึ้นและทำให้เธอเป็นตัวละครหลัก

เกี่ยวกับการซ่อมแซมครอบครัว

“ผู้ชมไม่แน่ใจว่ามันเป็นเรื่องของสัตว์ประหลาดหรือเรื่องเปรียบเทียบของการเผชิญหน้ากับความเศร้าโศก แต่นั่นคือความงดงามของผลงานของสตีเฟน คิง ภายนอก สิ่งเหล่านี้เป็นที่นิยม หลบหนี และเป็นเรื่องราวที่น่าอัศจรรย์ แต่พวกเขามักจะยึดโยงใยมนุษย์ และเราอยากสร้างหนังแบบนั้น” ผู้อำนวยการสร้างชอว์น เลวี่อธิบาย

วิล ฮาร์เปอร์ ในฐานะนักบำบัด ในทางทฤษฎีควรรู้วิธีที่จะสนับสนุนครอบครัวในกระบวนการทำงานผ่านความเศร้าโศก น่าเสียดายที่อาชีพนี้เป็นอุปสรรคสำหรับเขา เขาไม่สามารถแบ่งปันความเจ็บปวดของเขา เขาขาดการติดต่อกับลูกๆ ของเขา และยิ่งความแตกแยกระหว่างพวกเขาลุกลามมากขึ้น บูกี้แมนก็ยิ่งมีอำนาจมากขึ้นเท่านั้น วิธีเดียวที่จะเอาชนะเขาได้คือผ่านความแข็งแกร่งของครอบครัว

“The Harpers ถูกบีบให้เปลี่ยนแปลงเพื่อความอยู่รอด” ผู้อำนวยการสร้างแดน โคเฮนกล่าวเสริม “ถ้าบูกี้แมนไม่ปรากฏตัว ครอบครัวนี้อาจพังทลายลงโดยสิ้นเชิง แต่เมื่อมาถึงแล้วพวกเขาต้องร่วมมือกันรับมือกับเหตุการณ์ปัจจุบัน

ด้วยเหตุนี้ “Boogeyman” จึงปีนขึ้นไปอีกระดับ เพราะมันเป็นแค่หนังเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดจากตู้เสื้อผ้าที่ทุกคนเคยกลัว ในระดับลึก มันเป็นละครครอบครัวที่ยอดเยี่ยม ภาพยนตร์เกี่ยวกับปัญหาเกี่ยวกับการสื่อสารระหว่างบุคคลท่ามกลางความโศกเศร้าและความเจ็บปวดที่เกิดจากการสูญเสีย

“Boogeyman” ตั้งแต่วันนี้ในโรงภาพยนตร์เท่านั้น